Hallo lieve kijkbuisvriendjes en -vriendinnetjes!

Welkom in Zuid Afrika !

Ja, we hebben het weer gehaald. Een nacht hangen in een te krappe stoel, diner om 02:00u boven de Mediteranée, slappe films kijken en GEEN Tetris op de computer verder en toen geland in Kaapstad. Alle vluchten uit Europa komen hier 's ochtends aan dus de 20 minuten voor op schema werden opgesoupeerd door 40 minuten wachten: This is Africa, baby!

Onze Meet & Greet stond keurig te wachten, en escorteerde ons naar de 400m verderop gelegen verhuurlocatie. Wij hadden het alleen ook kunnen vinden, maar ach, vast en zeker niet iedereen. Wat een luxe zo'n Greet bij je aankomst. Autootje zo geregeld, en met een half uurtje links rijden hadden we het guesthouse zo gevonden, met de toepasselijke naam "Onze Rust". Erg raar om aan de wegwerker te vragen "can we get to Onze Rust?" De 'Pad gesluit' namelijk: de weg was afgesloten. Nederlands en Engels in dezelfde zin - daar zullen we nog wel aan moeten wennen.

Nadien het stadje Stellenbosch verkend. De op één na oudste stad van ZA, ergens in 1640 of zo gesticht door Simon van der Stel, en het lag in 'se bos', dus dat werd Stellenbosch. Beetje geslenterd, genietend van de ruimschoots aanwezige zon (sorry thuisblijvers), en vooral: neergestreken in het Wijnhuis. Geweldig al die Nederlandse namen hier: bij de ingang weet je al wat je krijgt. In dit geval de heerlijkste wijnen (sparkling en gewone) vergezeld van een tapasschotel waar de gemiddelde Spanjool jaloers op zou zijn. Yvonne ging over in standje 'hagedis', dat betekent: met de ogen dicht stil zitten in de zon. In deze patio hadden we namelijk het voordeel dat de wind ons niet kon kietelen, maar verder waaide het gisteren enorm!

Nog wat rond gelopen, ons verbaasd over de prachtige horizonnen waar je ook keek: glooiende groene landerijen, met granieten rotsen en een staalblauwe lucht, geweldig dus. Daarna naar één van de tig wineries, wij kozen voor Zevenwacht, want die had een restaurant en het was tijd voor een (vroeg) diner, want laat zou het die dag niet worden. Een prachtige estate, in oude Victoriaanse stijl. Niets te maken met Victor, maar met de semi antieke meuk die dan wel weer bij elkaar paste en bij het beeld dat je van dit soort estates verwacht. Prima 'geeet' en toen terug voor onze eigen rust.

Die rust was wel een beetje relatief, zo nu en dan hoorde ik een lief klein baby-olifantje trompetteren. Het was niet Reinier, maar onze eigen Yvonne. Heerlijk die lente hier, maar ja, lente = niezen. Ze hebben hier dezelfde pollen als in NL. Dus ja, er wordt soms wat afgeniest. Het voordeel is dan dat we morgen weer goed weer hebben...

Vanochtend ontbeten alsof het ons laatste ontbijt was, de omelet was maatje XXL. Maar geen probleem, dat fietsten we er natuurlijk zo weer af. Vandaag stond in het teken van Bike 'n' Wine. En dat is ook precies wat je krijgt. Een mountainbike en tig wijntjes. Groepje met 2 Zwitsersen en 2 Nederlanders, uit Vleuterweide nota bene. We moeten overal dus op onze woorden passen, iedereen verstaat alles. In totaal kilometertje of 10 gefietst en daarbij 2 wijnhuizen en een distilleerderij bezocht. De wijnen die we gisteren dronken waren beter dan deze, maar de afwisseling met het fietsen in het sterk glooiende landschap en vandaag veel warmere weer maakten de dag toch tot waar voor hij bedoeld was: pure ontspanning zonder haast. Al had de juf van wijnhuis nr 2 daar andere gedachten over, die leek ons binnen 10 minuten 5 soorten wijn door de strot te willen duwen. Jammer dan!

Nou, daar laten we het maar bij, morgen gaan we 200km of zo sturen, maar eerst nog een 'ruige' nacht on the town...